Plakaatboek Guyana 1670-1816

Een minder bekend onderdeel van de geschiedenis van Nederland overzee is de ongeveer twee eeuwen durende aanwezigheid op de Noordkust van Zuid-Amerika in het gebied ten Westen van Suriname waar nu de republiek Guyana ligt. In de kolonies Berbice, Essequibo en Demerary waren handel met de lokale Amerindianen en – steeds meer – het verbouwen van suikerriet en andere gewassen de voornaamste inkomstenbronnen. Het laatste gebeurde op plantages met uit Afrika ingevoerde slaven. Economisch belangrijk werden de nederzettingen pas na de overname door de Engelsen aan het eind van de 18e eeuw (bij verdrag in 1814 bevestigd).

Het plakaatboek beoogt de ter plaatse uitgevaardigde wet- en regelgeving te verzamelen, die het geraamte van de kleine maar ingewikkelde samenleving vormde, en het resultaat online te presenteren om het onderzoek naar de kolonies te faciliteren. De publicaties zijn verspreid bewaard in archieven in Georgetown, Londen, Den Haag en elders maar ook in historische kranten en litteratuur.

Het plakaatboek vormt het vierde deel van de tot nu toe in druk uitgegeven serie West Indische Plakaatboeken; delen over Suriname evenals de Boven- en Benedenwindse eilanden gingen eraan vooraf, terwijl een vijfde deel over de Kust van Guinee op stapel staat.